-
1 żenić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żenić
-
2 że|nić
impf Ⅰ vt to marry off- żenić kogoś z kimś to marry sb off to sbⅡ żenić się [mężczyzna] to get married- żenił się z koleżanką z pracy he was getting married to a colleague from work- koniecznie chciał się z nią żenić he was determined to marry her- żenić się bogato to marry rich a. money pot.- żenić się młodo to marry youngThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > że|nić
См. также в других словарях:
żenić — ndk VIa, żenićnię, żenićnisz, żeń, żenićnił, żenićniony «dawać komuś kogoś za żonę, łączyć kogoś z kobietą związkiem małżeńskim» Żenił synów rok po roku. żenić się «o mężczyźnie: zawierać związek małżeński» Żenić się młodo, bogato. Żenić się z… … Słownik języka polskiego
poślubiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poślubiaćam, poślubiaća, poślubiaćają, poślubiaćany {{/stl 8}}– poślubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, poślubiaćbię, poślubiaćbi, poślubiaćbiony, {{/stl 8}}{{stl 7}} brać kogoś za męża, żonę, brać z kimś ślub;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
